زنگ خطر برای سرنوشت خصوصیسازی تئاتر به صدا در آمد
تماشاخانههای خصوصی تئاتر از کمتوانترین بخشهای این عرصه محسوب میشود که این روزها خبر تعطیل شدن یک به یک آنها به گوش میرسد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1397/07/23 ساعت 13:25
دولت چند سالیست که قصد کرده تا مدیریت هنری را به هنرمندان واگذار کند و به همین دلیل مجوز ساخت تماشاخانههای خصوصی و یا به معنایی دیگر خصوصیسازی تئاتر را صادر می کند تا اهالی تئاتر و قشر هنری جامعه بتوانند روی پای خود بایستند. این در حالی است که هنرهای نمایشی برای برداشتن گامهای نخست استقلال همچنان نیازمند حمایت و کمک دولتی است و نباید به حال خود رها شود.
شاهین چگینی رئیس هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران تصریح کرد: از رویکرد و الگوی جهانی برای خصوصیسازی تئاتر پیروی نکردهایم به همین دلیل شکل گرفتن فضایی بیریشه را شاهد هستیم.
وی با بیان اینکه سرمایهداران با تاثیرپذیری از وضعیت روز بازار به کسب سود از ارائه محصولات فرهنگی به ویژه از تماشاخانههای خصوصی میاندیشند، اظهار داشت: مناسبسازی فضای فرهنگی از طریق تئاتر دیگر هدف سرمایهداران نیست و این روند بزرگترین آسیب را برای هنرهای نمایشی به همراه دارد.
رئیس هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران با بیان اینکه با توجه به ضعفهای تئاتر برای ورود به روند خصوصیسازی، زمزمه تعطیلی تماشاخانهها از پیش هم وجود داشت، تاکید کرد: این روزها تعطیلی تماشاخانههای خصوصی بهطور مستقیم قابل لمس است و تضمینی برای بازسازی، بازیابی و جایگزینی آنها وجود ندارد.
وی با بیان اینکه دولت، مرکز هنرهای نمایشی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنگاهها و شهرداریها حمایت و حراست از فرهنگ کشور را وظیفه خود نمیدانند، تاکید کرد: مرکز هنرهای نمایشی به عنوان اولین متولی و پدر اهالی تئاتر برنامهای برای حمایت نه در حال حاضر نه برای فردای تئاتر ندارد.
وی با تاکید بر اینکه تماشاخانههای خصوصی مناسب به دلیل فشار مالکین برای پیشنهادهای تجاری بهتر از میان میروند، خاطرنشان کرد: تماشاخانههای استاندارد خصوصی نفسهای آخر حضور در عرصه هنر را میکشند و با خروج آنها از لیست تماشاخانههای خصوصی، معنای واقعی سالن تئاتر نیز از بین خواهد رفت.
سهراب سلیمی کارگردان و بازیگر تئاتر نیز با اشاره به مشکلات فعالیتهای یک تئاتر حرفهای، تاکید کرد: مسئولان به جای مطالعه اسناد تاریخی برای ایجاد فضای تئاتری مناسب با سلیقه شخصی با هنر اصیل تئاتر برخورد میکنند.
عضو سابق هیات مدیره خانه تئاتر با بیان اینکه در جهان، دولت دست حمایت خود را از گروههای فرهنگساز بر نمیدارد و همواره پشتیبان گروههای تئاتر برای اجرای عمومی است، خاطرنشان کرد: به دلیل نبود حمایت در این تماشاخانهها امنیت جسمی و فکری برای گروههای تئاتری و تماشاگران تامین نمیشود.
وی افزود: نه تنها گروههای اجرایی برای در آمدزایی بیشتر مجبور به پذیرفتن شرایط نامناسب میشوند بلکه تماشاگر نیز مجبور میشود در فضای نامناسبی نمایش مورد علاقه خود را ببیند.
دو تماشاخانه پالیز و دا که از روزهای نخستین خصوصیسازی تئاتر پا به میدان گذاشته بودند و با رعایت استانداردها توانسته بودند جایگاهی را در میان هنرمندان و هنردوستان تئاتر باز کنند این روزها درها را بستهاند و به دلیل مشکلاتی که بزرگترینش نبود حمایت است دیگر قادر به ارائه خدمات برای کمک به زیرساختهای فرهنگی نیستند.
بسته شدن این دو تماشاخانه خصوصی زنگ خطر تعطیلی ماباقی سالنهای استاندارد خصوصی تئاتر را به صدا درآورده و بیم آن میرود که این هشدار برای سرنوشت خصوصیسازی تئاتر در ایران شنیده نشود.
منبع : خبرگزاری ایرنا
شاهین چگینی رئیس هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران تصریح کرد: از رویکرد و الگوی جهانی برای خصوصیسازی تئاتر پیروی نکردهایم به همین دلیل شکل گرفتن فضایی بیریشه را شاهد هستیم.
وی با بیان اینکه سرمایهداران با تاثیرپذیری از وضعیت روز بازار به کسب سود از ارائه محصولات فرهنگی به ویژه از تماشاخانههای خصوصی میاندیشند، اظهار داشت: مناسبسازی فضای فرهنگی از طریق تئاتر دیگر هدف سرمایهداران نیست و این روند بزرگترین آسیب را برای هنرهای نمایشی به همراه دارد.
رئیس هیات مدیره صنف تماشاخانههای ایران با بیان اینکه با توجه به ضعفهای تئاتر برای ورود به روند خصوصیسازی، زمزمه تعطیلی تماشاخانهها از پیش هم وجود داشت، تاکید کرد: این روزها تعطیلی تماشاخانههای خصوصی بهطور مستقیم قابل لمس است و تضمینی برای بازسازی، بازیابی و جایگزینی آنها وجود ندارد.
وی با بیان اینکه دولت، مرکز هنرهای نمایشی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنگاهها و شهرداریها حمایت و حراست از فرهنگ کشور را وظیفه خود نمیدانند، تاکید کرد: مرکز هنرهای نمایشی به عنوان اولین متولی و پدر اهالی تئاتر برنامهای برای حمایت نه در حال حاضر نه برای فردای تئاتر ندارد.
وی با تاکید بر اینکه تماشاخانههای خصوصی مناسب به دلیل فشار مالکین برای پیشنهادهای تجاری بهتر از میان میروند، خاطرنشان کرد: تماشاخانههای استاندارد خصوصی نفسهای آخر حضور در عرصه هنر را میکشند و با خروج آنها از لیست تماشاخانههای خصوصی، معنای واقعی سالن تئاتر نیز از بین خواهد رفت.
سهراب سلیمی کارگردان و بازیگر تئاتر نیز با اشاره به مشکلات فعالیتهای یک تئاتر حرفهای، تاکید کرد: مسئولان به جای مطالعه اسناد تاریخی برای ایجاد فضای تئاتری مناسب با سلیقه شخصی با هنر اصیل تئاتر برخورد میکنند.
عضو سابق هیات مدیره خانه تئاتر با بیان اینکه در جهان، دولت دست حمایت خود را از گروههای فرهنگساز بر نمیدارد و همواره پشتیبان گروههای تئاتر برای اجرای عمومی است، خاطرنشان کرد: به دلیل نبود حمایت در این تماشاخانهها امنیت جسمی و فکری برای گروههای تئاتری و تماشاگران تامین نمیشود.
وی افزود: نه تنها گروههای اجرایی برای در آمدزایی بیشتر مجبور به پذیرفتن شرایط نامناسب میشوند بلکه تماشاگر نیز مجبور میشود در فضای نامناسبی نمایش مورد علاقه خود را ببیند.
دو تماشاخانه پالیز و دا که از روزهای نخستین خصوصیسازی تئاتر پا به میدان گذاشته بودند و با رعایت استانداردها توانسته بودند جایگاهی را در میان هنرمندان و هنردوستان تئاتر باز کنند این روزها درها را بستهاند و به دلیل مشکلاتی که بزرگترینش نبود حمایت است دیگر قادر به ارائه خدمات برای کمک به زیرساختهای فرهنگی نیستند.
بسته شدن این دو تماشاخانه خصوصی زنگ خطر تعطیلی ماباقی سالنهای استاندارد خصوصی تئاتر را به صدا درآورده و بیم آن میرود که این هشدار برای سرنوشت خصوصیسازی تئاتر در ایران شنیده نشود.
منبع : خبرگزاری ایرنا